Kiedy przestawiamy czas

Z ToProste
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

Dwa razy w roku przesuwamy wskazówki zegarków:

  • wiosną do przodu, zmieniając czas z zimowego na letni.
  • jesienią do tyłu, zmieniając czas z letniego na zimowy.

"Normalny" czas, to "czas zimowy" wynikający ze strefy czasowej w której leży dany kraj.

Czas letni – czas lokalny, który dany kraj przyjmuje dla pewnego okresu roku, i zazwyczaj wyprzedzający o godzinę standardowy (normalny) czas lokalny.

Do oznaczania czasu letniego stosowany jest skrót DST pochodzący od ang. określenia Daylight Saving Time. Dla krajów stosujących czas środkowoeuropejski (CET), stosuje się skrót CEST (ang. Central European Summer Time).

Aktualny czas w Polsce

<htmlet>zegar</htmlet>

Przestawianie zegarów

Zmiana czasu ma spowodować efektywniejsze wykorzystanie światła dziennego. Latem standardowy czas jest przesuwany o godzinę do przodu aby czas aktywności człowieka lepiej dopasować do godzin, w których jest najwięcej światła słonecznego.

Zmiana czasu w całej Unii Europejskiej jest regulowana przez dyrektywę UE 2000/84/EC[1] według której zmianę czasu wprowadza się w ostatnią niedzielę marca o 1.00 czasu uniwersalnego - w zależności od strefy czasowej o 22.00, 00.00, 01.00, 02.00 lub 03.00 czasu lokalnego - zegary przestawia się godzinę do przodu, a w ostatnią niedzielę października o 1.00 czasu uniwersalnego - w zależności od strefy czasowej o 23.00, 1.00, 2.00, 3.00 lub 4.00 czasu lokalnego - o godzinę do tyłu.
Czas letni trwa około 7 miesięcy, czyli przez większą część roku.

W Polsce czas letni wprowadzany i odwoływany jest zgodnie z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie wprowadzenia i odwołania czasu letniego środkowoeuropejskiego w latach 2012–2016[2], które wydaje się na podstawie art. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 2003 r. o czasie urzędowym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 16, poz. 144).

Zgodnie z rozporządzeniem zmiana czasu z zimowego na letni polega na zmianie wskazań zegarów z godziny 2.00 na godzinę 3.00, która jest godziną początkową czasu letniego. Zmiana w drugą stronę, tj. z czasu letniego na czas zimowy, polega na cofnięciu wskazań zegarów z godziny 3:00 z powrotem na godzinę 2:00, którą w celu uniknięcia pomyłek oznacza się dodatkową literą „a”. Po tej godzinie (od 2a:00 do 3a:00) następuje godzina 3:01 czasu środkowoeuropejskiego.


Begin CEST.png

Z czasu zimowego na letni

  • Wiosną, w ostatnią niedzielę marca, przesuwamy wskazówki zegara do przodu o jedną godzinę, z 2:00 na 3:00.
  • Śpimy o godzinę krócej.



End CEST.png

Z czasu letniego na zimowy

  • Jesienią, w ostatnią niedzielę października, przesuwamy wskazówki zegara do tyłu o jedną godzinę, z 3:00 na 2:00.
  • Śpimy o godzinę dłużej.



Historia

Jako pierwszy o potrzebie stosowania czasu letniego pisał Benjamin Franklin. Jednakże humorystyczna wymowa tego artykułu sprawiła, że nie zaczęto się do niej stosować (Franklin postulował, by ludzie wstawali i kładli się spać wcześniej).

Poważnie temat zmiany czasu opisał Brytyjczyk William Willett w broszurce "Waste of Daylight", wydanej w 1907 r. Jednak pomimo znacznego lobby w rządzie brytyjskim nie udało mu się przeforsować tego pomysłu.

Niekiedy jako twórcę tego rozwiązania podaje się George'a Vernona Hudsona, który chciał "lepiej wykorzystać długie dni lata".

Pionierami we wprowadzeniu czasu letniego byli Niemcy. W czasie I wojny światowej, 30 kwietnia 1916 w Rzeszy i sojuszniczych Austro-Węgrzech o godzinę do przodu, a 1 października 1916 o godzinę do tyłu. Niedługo później i Brytyjczycy zaadaptowali to w Wielkiej Brytanii. 19 marca 1918 Kongres Stanów Zjednoczonych wyjaśnił podział na strefy czasowe w USA i wprowadził na czas trwania wojny obowiązek stosowania czasu letniego w celu oszczędności paliwa służącego do produkcji prądu. Ponownie po przerwie w USA w 1966 Kongres uchwalił Uniform Time Act wprowadzając po raz pierwszy podczas pokoju możliwość korzystania z czasu letniego.

W Polsce zmiana czasu została wprowadzona między I a II wojną światową, później w czasie II wojny światowej, podczas okupacji hitlerowskiej, następnie w latach od 1946 do 1949, od 1957 do 1964 i nieprzerwanie od 1977 roku. Do 1995 czas letni w Polsce był odwoływany w ostatnią niedzielę września (a wprowadzany w ostatnią niedzielę marca tak jak obecnie). Wcześniej dni zmiany czasu w Polsce były ogłaszane w Monitorze Polskim i tak na przykład w 1964 zmiana czasu na letni nastąpiła dopiero 31 maja, a na zimowy 27 września.

Czas letni stosowany jest w prawie siedemdziesięciu krajach na świecie (między innymi prawie we wszystkich państwach w Europie). Zmiany czasu w Europie nie przeprowadzą Islandia, Rosja i Białoruś.

W stanie Indiana (USA) do 2006 roku czas letni obowiązywał jedynie w niektórych obszarach.


Zalety i wady stosowania czasu letniego

Stosowanie czasu letniego częściowo dostosowuje czas aktywności ludzi do czasu, kiedy Słońce znajduje się nad horyzontem. Gdy dzień trwa 12 godzin (a jasno jest na godzinę przed i po zachodzie Słońca), to w czasie zimowym będą to godziny od 5 do 19, natomiast w czasie letnim od 6 do 20. Stosowanie czasu letniego powoduje więc oszczędzanie prądu, ponieważ większość Polaków nie wstaje przed 6 i nie idzie spać o 19.

Następnym skutkiem jest zwiększone bezpieczeństwo na drogach, ponieważ kierowcy poruszają się gdy jest jasno. Z wyjątkiem tego powroty przed zapadnięciem zachodu Słońca są bardziej bezpieczne i zmniejsza się również liczba włamań do domów.

Zakładane oszczędności prądu zmniejszają się podczas 5 najbardziej ciemnych miesięcy: listopada, grudnia, stycznia, lutego i marca; później się włącza światło wieczorem, ale za to wcześniej rano. Dlatego zimą wraca się do czasu podstawowego – w Polsce czasu środkowoeuropejskiego, zwanego również zimowym.

Dla ludzi o ustabilizowanym trybie życia zmiana czasu jest męcząca i potrzebują oni kilku dni, by dostosować swój zegar biologiczny do nowych warunków – analogicznie jak przy podróżach między strefami czasowymi, chociaż w mniejszym zakresie.

Krótszy sen przy zmianie czasu może powodować zwiększoną liczbę wypadków drogowych, depresje i zawały serca.

Przeprowadzana dwa razy w Polsce zmiana czasu jest bardzo kosztowna i skomplikowana – na przykład w transporcie kolejowym przy zmianie czasu z letniego na zimowy pociągi, które są na trasie od godziny 2 muszą wydłużyć postój o co najmniej godzinę na najbliższym posterunku ruchu lub punkcie ekspedycyjnym, na którym mają postój handlowy, aby jechać dalej zgodnie z rozkładem jazdy. Natomiast przy zmianie czasu z zimowego na letni, wszystkie pociągi, które są na trasie od godziny 2, są poopóźniane o co najwyżej godzinę. Przestawienie się czasu z letniego na zimowy sprawia kłopoty również w systemach informatycznych (kłopoty przeliczania przy przechowywaniu i wyświetlaniu czasu w zależności od pory roku).

Nie ma zgody co do opłacalności stosowania czasu letniego – między innymi z uwagi na zmieniające się zużycie prądu każdego roku oraz zmiany zużycia prądu zależnie od pogody. W Nowej Zelandii zużycie prądu w pierwszym tygodniu po zmianie czasu zmniejszyło się o 5%; badania w USA wykazały mniejsze zużycie prądu o 1% każdego dnia. Według innych naukowców w jednym ze stanów w USA – Indianie – zmiana czasu powoduje więcej strat niż korzyści. Wyjaśniono to zwiększonym korzystaniem z klimatyzatorów i wentylatorów. W Polsce następuje przesunięcie godzin szczytu zużycia prądu.


Zobacz też

<htmlet>zobacz-tez</htmlet>