Schemat blokowy (informatyka)

Z ToProste
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
schematu blokowego naprawy lampy

Schemat blokowy programu (ang. block diagram, flowchart) zwany także schematem działania programu przedstawia w postaci graficznej rodzaje i kolejność wykonywania czynności wynikających z przyjętego rozwiązania problemu.

Schemat blokowy programu szczegółowo przedstawia wszystkie operacje arytmetyczne, logiczne, przesyłania, sterujące i pomocnicze oraz kolejność ich wykonywania. Stanowi podstawę do rozpisania programu w określonym języku programowania, a po uruchomieniu jest jednym z elementów dokumentacji programu.
Schemat blokowy pozwala dostrzec istotne etapy algorytmu i logiczne zależności między nimi.


Elementy budowy

Schemat blokowy składa się z następujących elementów:

  • strzałki − wskazują jednoznacznie powiązania między blokami i ich kierunek,
  • bloki - zwane także skrzynkami, zawierają opisy operacji arytmetycznych, logicznych, przesyłania, sterowania, itp.
    • operand − prostokąt, do którego wpisywane są wszystkie operacje z wyjątkiem instrukcji wyboru,
    • predykat − romb, do którego wpisywane są tylko instrukcje wyboru,
    • etykieta − owal służący do oznaczania początku bądź końca sekwencji schematu (kończą, zaczynają lub przerywają/przenoszą schemat).

Wygląd i znacznie poszczególnych bloków normalizuje polska norma (PN-72/E-01226).


Nazwa bloku Blok Opis
Blok graniczny Blok-graniczny.png Blok graniczny, oznacza początek, koniec, przerwanie lub wstrzymanie działań. Może oznaczać rozpoczęcie lub zakończenie wykonywania podprogramu. Wewnątrz bloku podaje się dowolnie wybraną nazwę punktu programu.
Blok wejścia-wyjścia Blok-wejscia-wyjscia.png Blok wejścia-wyjścia, oznacza czynność wprowadzania danych i przyporządkowania ich zmiennym używanym w dalszej części programu albo czynność wyprowadzania wyników obliczeń. Napis wewnątrz określa rodzaj czynności (np.: pisz, czytaj) oraz nazwy zmiennych i kolejność, w jakiej będą one występowały w operacji.
Blok operacyjny Blok-operacyjny.png Blok operacyjny (obliczeniowy), oznacza wykonanie operacji lub grupy operacji w wyniku których ulegną zmianie wartości, postać lub miejsce zapisu danych. Wewnątrz bloku określa się rodzaj czynności i nazwy zmiennych uczestniczących w obliczeniach.
Blok decyzyjny Blok-decyzyjny.png Blok decyzyjny - warunkowy, oznacza wybór jednego z dwóch wariantów dalszego wykonywania programu, dokonywany na podstawie sprawdzenia warunku wewnątrz bloku. Strzałki wychodzące z bloku powinny być opatrzone opisami: "Tak" (prawda,1) oraz "Nie" (fałsz, 0). Strzałki wskazują, który wariant zostanie wybrany przy spełnionym warunku, a który przy niespełnionym.
Blok fragmentu Blok-fragmentu.png Blok fragmentu, oznacza fragment programu (ciąg czynności) zdefiniowany odrębnie. Wewnątrz bloku podaje się nazwę fragmentu.
Blok wywołania podprogramu Blok-wywolania-podprogramu.png Blok wywołania podprogramu, oznacza zmianę w przebiegu wykonywania programu w skutek wywołania podprogramu. Wewnątrz bloku podaje się nazwę podprogramu oraz listę parametrów.
Łącznik wewnętrzny Lacznik-wewnetrzny.png Łącznik wewnętrzny (wewnątrzstronicowy) służy do łączenia odrębnych części schematu znajdujących się na tym samym arkuszu i ułatwia zachowanie przejrzystej postaci schematu. Należy je stosować aby wyeliminować krzyżowanie się linii strzałek.
Pary łączników oznacza się tym samym napisem wewnętrznym - zwykle liczbą naturalną. Jeśli schemat zawiera także łączniki zewnętrzne (międzystronicowe), dla odróżnienia można używać wielkich liter.



Zobacz też

<htmlet>zobacz-tez</htmlet>