Schemat blokowy (informatyka): Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
Linia 53: | Linia 53: | ||
| style="text-align:center" | [[Plik:Lacznik-wewnetrzny.png]] | | style="text-align:center" | [[Plik:Lacznik-wewnetrzny.png]] | ||
| style="text-align:left" | '''Łącznik wewnętrzny (wewnątrzstronicowy)''' służy do łączenia odrębnych części schematu znajdujących się na tym samym arkuszu i ułatwia zachowanie przejrzystej postaci schematu. Należy je stosować aby wyeliminować krzyżowanie się linii strzałek.<br />Pary łączników oznacza się tym samym napisem wewnętrznym - zwykle liczbą naturalną. '''Jeśli schemat zawiera także łączniki zewnętrzne (międzystronicowe), dla odróżnienia można używać wielkich liter'''. | | style="text-align:left" | '''Łącznik wewnętrzny (wewnątrzstronicowy)''' służy do łączenia odrębnych części schematu znajdujących się na tym samym arkuszu i ułatwia zachowanie przejrzystej postaci schematu. Należy je stosować aby wyeliminować krzyżowanie się linii strzałek.<br />Pary łączników oznacza się tym samym napisem wewnętrznym - zwykle liczbą naturalną. '''Jeśli schemat zawiera także łączniki zewnętrzne (międzystronicowe), dla odróżnienia można używać wielkich liter'''. | ||
+ | |||
+ | |- | ||
+ | | style="text-align:left" | Łącznik zewnętrzny | ||
+ | | style="text-align:center" | [[Plik:Lacznik-zewnetrzny.png]] | ||
+ | | style="text-align:left" | '''Łącznik zewnętrzny (międzystronicowy)''' służy do łączenia części schematu umieszczonych na odrębnych arkuszach i ułatwia konstruowanie obszernych schematów blokowych. Napis wewnątrz łącznika powinien określać numer arkusza, strony i numer łącznika na stronie. | ||
|- | |- | ||
Linia 59: | Linia 64: | ||
| style="text-align:left" | | | style="text-align:left" | | ||
+ | <!-- | ||
+ | |- | ||
+ | | style="text-align:left" | | ||
+ | | style="text-align:center" | | ||
+ | | style="text-align:left" | | ||
|- | |- | ||
Linia 64: | Linia 74: | ||
| style="text-align:center" | | | style="text-align:center" | | ||
| style="text-align:left" | | | style="text-align:left" | | ||
+ | --> | ||
|} | |} | ||
Wersja z 19:44, 19 lut 2014
Schemat blokowy programu (ang. block diagram, flowchart) zwany także schematem działania programu przedstawia w postaci graficznej rodzaje i kolejność wykonywania czynności wynikających z przyjętego rozwiązania problemu.
Schemat blokowy programu szczegółowo przedstawia wszystkie operacje arytmetyczne, logiczne, przesyłania, sterujące i pomocnicze oraz kolejność ich wykonywania. Stanowi podstawę do rozpisania programu w określonym języku programowania, a po uruchomieniu jest jednym z elementów dokumentacji programu.
Schemat blokowy pozwala dostrzec istotne etapy algorytmu i logiczne zależności między nimi.
Elementy budowy
Schemat blokowy składa się z następujących elementów:
- strzałki − wskazują jednoznacznie powiązania między blokami i ich kierunek,
- bloki - zwane także skrzynkami, zawierają opisy operacji arytmetycznych, logicznych, przesyłania, sterowania, itp.
- operand − prostokąt, do którego wpisywane są wszystkie operacje z wyjątkiem instrukcji wyboru,
- predykat − romb, do którego wpisywane są tylko instrukcje wyboru,
- etykieta − owal służący do oznaczania początku bądź końca sekwencji schematu (kończą, zaczynają lub przerywają/przenoszą schemat).
Wygląd i znacznie poszczególnych bloków normalizuje polska norma (PN-72/E-01226).
Zobacz też
<htmlet>zobacz-tez</htmlet>